O papel das matemáticas nas predicións financeiras
Durante cinco días expertos internacionais citados na Coruña abordaron os retos da investigación en finanzas cuantitativas: atopar modelos máis realistas e que se axusten aos datos, mellorar a formación dos operadores e asegurarse de que os produtos financeiros que se crean, promoven e venden sirvan a obxectivos da sociedade.
Falamos do 3º Congreso Internacional de Finanzas Computacionais (ICCF 2019) que xuntou entre o 8 e o 12 de xullo no céntrico edificio da Fundación Barrié a un notable grupo de académicos e profesionais. Alí estivo Bruno Dupire quen, tras dirixir diversos equipos de investigación sobre derivados financeiros en varios bancos, está á fronte do equipo de Investigación Cuantitativa na estadounidense Bloomberg e é profesor na Universidade de Nova York. Dupire explicou que o seu grupo universitario está integrado por 15 persoas que traballan segundo demandas dos clientes, pero especialmente “en derivados financeiros, asignación de activos, negociación electrónica, aprendizaxe automática e visualización de datos. Tamén iniciamos o proxecto BQuant, unha plataforma que permite ao usuario realizar estudos elaborados e profundos”. Dupire creou o modelo de volatilidade local, que se utiliza amplamente en derivados de activos; así como o cálculo funcional de Ito, o marco matemático conceptual para modelar a dependencia de valores históricos.
Respecto a se o software actual proporciona certezas sobre os riscos dos produtos financeirosdixo que “os modelos están a facerse cada vez máis sofisticados, pero teñen certas limitacións”, recoñeceu os problemas derivados dunha práctica moi común nos mercados “que é utilizar funcións con poucos parámetros para valorar moitos instrumentos”. […]
Como mellorar a banca
En referencia a que poden facer os matemáticos para mellorar os procesos do sector bancario o holandés Kees Oosterlee, científico sénior no Centro de investigación en Matemáticas e Ciencias da Computación en Ámsterdam e profesor de Matemática Aplicada na Universidade Tecnolóxica de Delft, sinalou que “requiren que desenvolvamos produtos, xunto a unha xestión de riscos adecuada”. Quen durante oito anos estivo no Centro Alemán de Investigación de Algoritmos e Computación Científica e hoxe participa nun proxecto de investigación europeo sobre xestión de riscos nos bancos explica que “cando os reguladores modifican as regras bancarias, como o caso do Banco Central Europeo, os matemáticos deben poñer os novos regulamentos en fórmulas. Ademais, os cálculos eficientes, as habilidades analíticas e unha visión profunda de certos produtos bancarios forman parte das capacidades matemáticas”.
En canto a se os bancos invisten moito en investigación no campo das finanzas cuantitativas, Oosterlee coida que “están moi interesados en novos conceptos, ideas e métodos. Contan con equipos de front office e back office para o comercio e a xestión de riscos. Os novos conceptos poden significar unha vantaxe no mundo global das finanzas”. Ademais, “os bancos tamén están presentes nos nosos proxectos da Unión Europea. […]
O risco cero?
“O risco cero non é posible”, dixo o holandés respecto dos produtos financeiros. “A bancarrota é un perigo importante e as crises globais tamén. Con todo, houbo ganancias significativas no pasado recente, polo que pode lograrse un risco cero en circunstancias normais”. Oosterlee, que presidiu unha mesa redonda, rematou engadindo que “é interesante coñecer como pensan do futuro das matemáticas financeiras e as finanzas computacionais. Esta interacción co académico pode constituír unha inspiración para novas investigacións nas universidades”. […]
(Extracto da reportaxe publicada no número 339 - agosto 2019)
Comentarios (0)